„Chciałem pokazać Państwu kilka zbliżeń do teatru Różewicza, bez kuszenia się o ostateczną konkluzję” – mówił do zgromadzonych na wykładzie w Teatrze Narodowym prof. Grzegorz Niziołek kilka lat temu. Wprowadzenie do dramaturgii autora Kartoteki „Zobaczyć mowę i milczenie. Wokół dramatów Tadeusza Różewicza” można wysłuchać w całości na stronie Ninateki. 

Wykład zarejestrowany w 2006 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie składa się z sześciu części i koncentruje się wokół zagadnień związanych z mową, językiem i ciałem ludzkim. Zaskakujące pomysły autora na użycie tych elementów w twórczości dramatycznej nierzadko wywodzą się z poezji opisującej doświadczenie wojennej traumy. Nierzadko mają też wymiar tragikomiczny….

O wykładzie na stronie Ninateki:

W pierwszej scenie Kartoteki bohater ogląda swoją rękę. Białe małżeństwo to naga noga śpiącej Pauliny – biała, gruba, nieruchoma. W Odejściu głodomora pupy partyzantów prowadzą w latrynie polityczne dyskusje…  Strategia pokazywania ludzkiego ciała w filmowym detalu ma w dramatach Różewicza uderzającą siłę; jest wręcz cechą charakterystyczną  literackiego tekstu. Grzegorz Niziołek stawia tezę, że cielesność jest podstawową kategorią w dramatach Różewicza. W jaki jeszcze sposób ciało uwidacznia się w jego twórczości teatralnej?

Grzegorz Niziołek – zajmuje się teatrem XX i XXI wieku, tradycją romantyczną w polskim teatrze, krytyką teatralną, najnowszymi zjawiskami w teatrze polskim i europejskim, związkami teatru i historii. Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Współzałożyciel i redaktor naczelny czasopisma teatralnego „Didaskalia”.

Jego eseje teatralne zostały zebrane w tomie Sny, komedie, medytacje (2000). Opublikował książki poświęcone twórczości Krystiana Lupy i Krzysztofa Warlikowskiego: Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy (1997) i Warlikowski. Extra ecclesiam (2008). Jest autorem monografii Ciało i słowo. Szkice o teatrze Tadeusza Różewicza (2004). Wydał antologie Dziady. Od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego (1999, wspólnie z Tadeuszem Kornasiem) i Zła pamięć: przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie (2012, z Moniką Kwaśniewską).

Link do wykładu:

Zobaczyć mowę i milczenie. Wokół dramatów Tadeusza Różewicza

 

Masz chwilę? Przeczytaj też o naszej najnowszej premierze na podstawie tekstu Tadeusza Różewicza:

“Świadkowie…” wracają do teatru

***

Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” realizowanego z okazji obchodów 250-lecia teatru publicznego w Polsce. Konkurs organizuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa” organizowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest jednym z najważniejszych wydarzeń realizowanych dla uczczenia przypadającego w 2015 roku jubileuszu 250-lecia teatru publicznego w Polsce.

Celem Konkursu jest wzmocnienie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów, nagradzanie najciekawszych interpretacji dawnej literatury, a także wspieranie poszukiwań zapomnianych dzieł przeszłości, zasługujących na istotne miejsce w zbiorowej pamięci.

W Konkursie biorą udział zarówno projekty przedstawień, jak i gotowe realizacje polskich tekstów powstałych przed końcem roku 1969, tj. rokiem śmierci Witolda Gombrowicza. Najciekawsze projekty wybrane w pierwszym etapie Konkursu otrzymały dofinansowanie na realizację ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wyboru dokonała Komisja Artystyczna składająca się z wybitnych znawców teatru i dramatu. W etapie drugim Jury ocenia gotowe przedstawienia, zarówno te powstałe na podstawie projektów rekomendowanych przez Komisję Artystyczną, jak i inne, mające premierę między 26 września 2013 roku a 31 sierpnia 2015 roku.

Więcej informacji na stronie: www.klasykazywa.pl